اثرات عضویت در سازمان همکاری شانگهای بر جمهوری اسلامی ایران

این پژوهش اثرات عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای را از منظر فعالان اقتصادی استان اصفهان بررسی کرده و به فرصت‌ها و چالش‌های اقتصادی در دو سناریوی «با» و «بدون» احیای برجام می‌پردازد. نتایج حاکی از آن است که در صورت رفع تحریم‌ها، عضویت می‌تواند منجر به رشد صادرات، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و تقویت بخش خصوصی شود.

این گزارش تحلیلی به بررسی پیامدهای عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای می‌پردازد و با تمرکز بر فعالان اقتصادی استان اصفهان، نظرات ۱۳۷ نفر از اعضای اتاق بازرگانی این استان درباره تأثیر این عضویت گردآوری شده است. پژوهش در قالب دو سناریوی اصلی—نخست با فرض احیای برجام و رفع تحریم‌ها، و دوم در شرایط تداوم تحریم‌ها—انجام شده و نتایج نشان می‌دهد که در صورت گشایش‌های بین‌المللی، عضویت می‌تواند باعث افزایش صادرات، تسهیل واردات، بهبود دسترسی به بازارهای هدف آسیایی، تقویت بخش خصوصی و ارتقاء موقعیت ژئو‌اقتصادی ایران شود. در مقابل، در غیاب گشایش‌های سیاسی، مزایای این عضویت به‌طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. تحلیل آماری تجارت ایران و اصفهان با کشورهای عضو نیز نشان‌دهنده سهم بالای چین، هند و روسیه در صادرات و واردات است و بر لزوم سیاست‌گذاری فعال در زمینه تقویت روابط اقتصادی در چارچوب این سازمان تأکید می‌کند.